[ Pobierz całość w formacie PDF ]
11) dobrać temperaturę prasowania?
12) uszyć sukienkę dla lalki?
13) uszyć przytulankę?
14) wykonać lalkę?
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
37
4.5. Metodyka pracy z dzieckiem w zakresie wychowania
plastycznego i technicznego
4.5.1. Materiał nauczania
Zajęcia plastyczne i techniczne odgrywają bardzo ważną rolę w rozwoju dziecka,
kształtują bowiem jego osobowość i postawę otwarcia na świat. Tworząc prace plastyczne
i techniczne, dziecko rozwija własną wyobraznię i pomysłowość, odkrywa przyjemność
płynącą z wyrażania siebie samego. wiczenia tego typu kształtują postawę samodzielności.
Pozwalają dziecku nabywać umiejętności radzenia sobie w trudnych sytuacjach, dobierania
narzędzi i materiałów potrzebnych do zrealizowania określonego zadania, wykazywania
własnej inicjatywy i pomysłowości. W czasie wykonywania ćwiczeń dziecko ma możliwość
nabywania umiejętności dokonywania wyboru oraz uzasadniania go. Może też rozwijać
sprawności odkrywania i samodzielnej nauki [7, s. 7].
wiczenia techniczno plastyczne pozwalajÄ… dziecku na [7, s. 10]:
1) naukę samodzielności, nabywanie umiejętności życia w społeczności:
zdobywanie samodzielności w przestrzeni w odniesieniu do przedmiotów i osób,
rozwijanie wyobrazni poprzez wymyślanie historii, sytuacji zabaw,
wyrażanie upodobań,
wyrażanie siebie słowem i rysunkiem,
rozwijanie zmysłu estetycznego i potrzeby tworzenia,
poznawanie kultury narodowej oraz innych kultur i cywilizacji,
2) zaspokajanie pragnienia wiedzy i rozwijanie chęci uczenia się:
obserwowanie właściwości materiałów i przedmiotów,
używanie materiałów, przyborów technicznych,
poznawanie technik i ich stosowanie,
akceptowanie ograniczeń, by poznać coś nowego,
3) kształtowanie pojęcia przestrzeni i czasu:
usytuowanie i przemieszczanie przedmiotów i osób względem siebie,
usytuowanie i przemieszczanie przedmiotów i osób względem punktów odniesienia,
wyrażanie czasu i przestrzeni,
4) opracowanie informacji:
rozpoznanie informacji docierającej poprzez zmysły (wzrok, słuch, smak, dotyk,
węch),
zrozumienie i wykonanie ćwiczenia,
spostrzeganie podobieństw i różnic,
5) kształtowanie poczucia własnej wartości:
odczuwanie satysfakcji z tytułu ukończenia pracy,
dowartościowanie poprzez prezentowanie wykonanych prac otoczeniu,
umożliwienie perspektywicznej oceny różnych prac.
Termin metoda pochodzi od greckiego słowa methodos, co znaczy badanie, sposób
badania, droga dochodzenia do prawdy.
Metodyka jest to dział pedagogiki zajmujący się metodami nauczania danego przedmiotu.
Można wyodrębnić trzy grupy metod: oglądowe, słowne, praktyczne. Przenikają się one
wzajemnie i rzadko występują w swojej czystej postaci. Jednak niektóre z nich są dominujące
w konkretnych rodzajach zajęć, np.: metoda oglądowa oparta na obserwacji i pokazie
Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
38
pojawia się podczas wycieczki, oglądania ilustracji, prezentacji wykonania ćwiczenia.
Natomiast metoda słowna jest wykorzystywana w czasie słuchania opowiadania lub wiersza.
Metody praktyczne to wszelkiego rodzaju działania w czasie wykonywania ćwiczeń.
Do podstawowych metod pracy w zakresie prowadzenia zajęć techniczno plastycznych
możemy zaliczyć: pokaz, pogadankę, ćwiczenia, gry i zabawy.
Pokaz umożliwia dzieciom bezpośrednią obserwację przedmiotów, czynności i zjawisk
[10, s. 154]. Pomyślne wyniki pokazu zależą od spełnienia następujących wymagań:
dzieci muszą wiedzieć, co mają obserwować i w jakim celu,
muszą mieć zapewnioną dobrą widoczność,
powinny mieć możliwość dotknięcia, powąchania itp.
Pokaz wykonywania czynności powinien być przeprowadzany w zwolnionym tempie
i powtórzony kilkakrotnie. Przy demonstracji należy właściwie się ustawić tak, aby dzieci nie
musiały widzieć lustrzanego odbicia wykonywanych ruchów.
Pogadanka jest to rozmowa kierowana. Dzięki pogadance można osiągnąć
[ Pobierz całość w formacie PDF ]